Marcin Błaszkowski
Codex Calixtinus - Wstęp do drugiej księgi
Codex Calixtinus składa się z pięciu ksiąg, z czego druga opowiada o 22 cudach, które w tradycji rzymskokatolickiej dokonał św. Jakub. Cuda te kazał spisać około 1170 r. papież Kalikst. Tłumaczone fragmenty pochodzą z edycji hiszpańskiej a więc nie są tłumaczeniami z oryginału łacińskiego. Ich celem jest zapoznanie z ogólną treścią księgi, tak ważnej dla kultury europejskiej a wciąż nie przetłumaczonej na język polski.
Zaczyna się księga druga Jakuba, tego od Zebedeusza, opiekuna Galicji, o dwudziestu dwóch cudach jego.
Wstęp papieża Kaliksta.
Należy polecić ku uważnemu spisaniu oraz uwiecznić dla sławy naszego Pana Jezusa Chrystusa pamięć o cudach Jakuba. Ponieważ dzięki opowieściom roztropnych o przejawach świętości, serca słuchających wypełniane są pobożnością i miłością do naszej ojczyzny niebieskiej. Biorąc to pod uwagę, po odwiedzeniu odległych ziem, poznając niektóre z tych cudów w Galicji, inne we Francji, inne w Niemczech, inne we Włoszech, inne na Węgrzech, inne w Dacji, niektóre również poza trzema morzami, spisane różnie, jak to bywa, w różnych miejscach; o innych dowiadując się w ziemi barbarzyńców, gdzie święty apostoł musiał wiele dokonać, gdy mi je opowiedzieli ci, którzy je widzieli lub o nich słyszeli; niektóre z nich widząc własnymi oczyma, a wszystkie je, ku czci Pana i Apostoła, starannie nakazałem spisać. I o ile są wspanialsze, o tyle bardziej je cenię. Ale niech nikt nie myśli, że spisałem wszystkie jego cuda oraz czyny, o których słyszałem, jedynie te, które uznałem za prawdziwe na podstawie prawowiernych świadectw prawowiernych ludzi. Ponieważ gdybym spisał wszystkie jego cuda, o których słyszałem w wielu miejscach z ust wielu, więcej by było czynów jego niż starczyło by rąk i pracy dla zapisania ich na pergaminie. Dlatego też zarządzamy, by kodeks ten był przedstawiany z innymi prawdziwymi i autentycznymi kodeksami i by go czytano uważnie w kościołach i refektarzach podczas świątecznych dni Świętego Apostoła i w innych, jeśli taka będzie wola.
Zaczynają się rozdziały księgi drugiej Jakuba o dwudziestu dwóch cudach jego.
Rozdział I. O dwudziestu ludziach, których Apostoł uwolnił z niewoli moabickiej.
Rozdział II. O człowieku, któremu z boskiego zrządzenia został przebaczony grzech u ołtarza w Santiago.
Rozdział III. O dziecku, które Apostoł powrócił do życia w górach Oca.
Rozdział IV. O trzydziestu mieszkańcach Lorén i o nieboszczyku, których Apostoł przeniósł w ciągu jednej nocy z portów Cize do swojego klasztoru.
Rozdział V. O powieszonym pielgrzymie, którego Apostoł uratował od śmierci, chociaż wisiał na szubienicy trzydzieści sześć dni.
Rozdział VI. O mieszkańcu Poitou, któremu Apostoł dał w pomocy anioła pod postacią osła.
Rozdział VII. O marynarzu Frisono, którego w zbroi i tarczy wyciągnął Apostoł z głębin morza.
Rozdział VIII. O biskupie, który wyratowany z toni morskiej ułożył modlitwę na cześć Jakuba.
Rozdział IX. O żołnierzu z Tataria, któremu Apostoł dał moc, by zwyciężył Turków i którego uwolnił od choroby i toni morskiej.
Rozdział X. O pielgrzymie, którego Apostoł, gdy ten wpadł do morza, łapiąc za kark, zaniósł do portu w ciągu trzech dni.
Rozdział XI. O Bernardzie, którego Apostoł cudownie wyciągnął z więzienia.
Rozdział XII. O rycerzu, którego Apostoł uwolnił od choroby dotykając go muszlą.
Rozdział XIII. O rycerzu Dalmacio, któremu Jakub przebaczył dzięki wezwaniu przez Raimberto.
Rozdział XIV. O handlarzu, którego Apostoł uwolnił z więzienia.
Rozdział XV. O rycerzu, którego święty Apostoł uratował podczas wojny oraz jego już nieżywych i uwięzionych kompanów.
Rozdział XVI. O rycerzu, którego w agonii przedśmiertnej, opętanego przez demony, uwolnił Apostoł dzięki lasce żebraczej i woreczkiem pewnej kobieciny.
Rozdział XVII. O pielgrzymie, który z miłości do Apostoła za namową diabła popełnił samobójstwo a Jakub z pomocą świętej matki Boga, Marii, przywołał go ze śmierci ku życiu.
Rozdział XVIII. O księciu San Gil, któremu otworzył Apostoł żelazne drzwi jego oratorium.
Rozdział XIX. O Estebanie, greckim biskupie, któremu objawił się święty Apostoł i objawił mu nieznane rzeczy przyszłe.
Rozdział XX. O Guillermo, uwięzionym rycerzu, którego książę ugodził szablą w niechronioną szyję i nie skaleczył go.
Rozdział XXI. O zranionym, któremu objawił się święty Apostoł w jego bazylice i natychmiast przywrócił mu zdrowie.
Rozdział XXII. O człowieku, którego sprzedano trzynaście razy i tyleż razy uwolnił go Apostoł.
Autor: Marcin Błaszkowski. Źródło: http://www.ekumenizm.pl
Autor: Marcin Błaszkowski | Dodano: 22.10.2008 | Ostatnia zmiana: 22.10.2008